accidental fucking set

Stał sobie przy kasie taki wylansowany, przystojny, pięknie opalony, z ładnie ostrzyżonymi włosami, ubrany w najmodniejsze ciuchy. Jego nonszalancka poza świadczyła o dużej pewności siebie. Dość wysoki, dlatego też na innych patrzył trochę z góry, z nieco ironicznym uśmieszkiem na ustach, podkreślającym jego i tak wysokie ego.

I zaraz za nim stanąłem ja, trochę zmarnowany, rozczochrany, blady jak ściana i w dresie w którym akurat tego dnia wyskoczyłem do bistro na szybki obiadek. Ale za to z równie nonszalanckim wyrazem twarzy rzucając na taśmę gumy do żucia, prezerwatywy i mokre chusteczki. Spojrzał na mój zupełnie przypadkowy zestaw, a później znacząco na mnie i znów się uśmiechnął, puszczając mi oczko. A ja drugą ręką dorzuciłem jeszcze wazelinę, którą akurat kupiłem do wypastowania moich skórzanych spodni. I też spojrzałem znacząco, szczerząc się do niego. A co.

I wtedy zgłupiał, nawet spod opalenizny widać było pąs na jego twarzy. Kurczowo trzymał koszyczek przy sobie i bał się odłożyć, bo musiałby się schylić. A-ha. I kto śmieje się ostatni?