bo ja tu, panie, zapie*dalam

Ja zawsze marzyłem o tym, żeby móc pracować gdzieś w okresie wypowiedzenia. Nie dane mi jednak było, bo za każdym razem, gdy odchodziłem z firmy i składałem papier, to zwalniali mnie od razu ze świadczenia pracy. Inaczej niż w tym korpo. Tu oni mnie zwolnili, ale trzymają do końca. Czyli do końca lutego. Od sześciu długich lat siedzę w tym burdelu i o takim przypadku jeszcze nie słyszałem. Inni w sumie też. Zazwyczaj w piątki, najczęściej ostatnie, wpadały te smutne laski lub kolesie z HR-ów, papiery fruwały, łzy lały się strumieniami i w ciągu trzydziestu minut niektórych już nie było. Takie były metody. A ze mną było inaczej. Więc miałem wyjebane.

I gdy mnie kiedyś, ktoś w końcu zapytał:
- Ty. A co ty właściwie robisz w tej pracy na wypowiedzeniu?
To ja zgodnie z prawdą mu odpowiadałem:
- no jak to? Zapie*dalam.

To najlepsze trzy miesiące, które przeżyłem w tej firmie. A właściwie dwa i pół. Zabawiłbym z chęcią dłużej, ale wzywają mnie całkiem nowe obowiązki. I nowe wyzwania.

alkoZosia

Zosia wróciła do domu w podejrzanym stanie. Jakaś taka rozluźniona, dziwnie rozweselona i wzrok miała taki trochę mętny. Zataczała się po schodach, śpiewając piosenkę. Nie tam, żeby jakaś bardzo pijana, ale delikatnie mówiąc, cyknięta. No pięknie. Przyszła do domu, nucąc „My Słowianki”, siadła na sofie, przed telewizorem. I padła. Chwilę przed obiadem.

Zadzwoniłem do Sylwka, a ten roztrzęsiony mówi, że Marysia wróciła w jeszcze gorszym stanie. Właściwie nawet nie wróciła, bo chodzić nie mogła. Przytargał ją do domu Sylwek, prawie nieprzytomną. Nie mógł jej dobudzić, gdy ta mamrotała, żeby dał jej spokój. Poczuł od niej tylko zapach alkoholu.

Trzeba było w miarę szybko coś z tą sprawą zrobić. Jak się wkrótce okazało, winna całej sytuacji była przedszkolanka, która częstowała dzieci pralinami. Nim się zorientowała, że jest w nich alkohol, zdążyła ululać pół grupy starszaków…

o lizaniu jaj kolegi

Ten Seba to był jednak kawał świni.

W zeszły piątek wybraliśmy się w trójkę do knajpy, na piwo. Dawno się nie widzieliśmy i mieliśmy mnóstwo spraw do przegadania. Zamówiliśmy po browcu i jakieś przekąski. Podjadając nachos, popijając piwko, zdawaliśmy relacje z ostatnich tygodni. Jedno piwo, drugie piwo, a po trzecim ruszyłem do kibla z Sebą, żeby się w końcu wylać i móc na spokojnie słuchać Rzemposława.

Ja zawsze mam kłopot w tych publicznych kiblach, stoję przy pisuarze i choć pęcherz mi rozsadza, to świadomość tego, że za mną jest kolejka, odlać mi się nie pozwala. Inaczej niż Seba. Stanął przy sąsiednim, siknął w porcelanę i trzaskając drzwiami wyszedł z toalety, nie zawracając sobie głowy nieumytymi rękami. Co za wieprz.

I gdy wracałem do stolika, widziałem Sebę oraz Rzemposława, sięgających do miski po kolejne nachos, których to w momencie jakoś mi się odechciało.
- Ty. Rzemposław. Nie jedz z nim tych nachos. On nie myje rąk po wyjściu z kibla – powiedziałem.
- A co mam się brzydzić swojego własnego ciała? – zdziwił się głupio Seba.
- no ty to niekoniecznie, ale Rzemposław może. Jedząc z tobą z jednej miski, to prawie tak samo, jakby lizał cię po jajach.
- bueee, chłopaki, obrzydlistwo. Ja nawet sam nigdy nie lizałem się po jajach – powiedział Rzemposław.
- mi nachos się odechciało. A wy róbcie co chcecie.

Lecz w zachowaniu Seby jest jakaś logika, bo choć był puszczalskim gejem i miał więcej fiutów w dziobie, niż most Poniatowskiego nitów, to istniała szansa, że przynajmniej dziś wieczorem mniej brudnych łap macało jego fiuta, niż kurki przy kranie.

pie*dol się

Dziś już nawet nie pamiętam,iIle razy zdarzyło mi się wdepnąć w psie gówno na tych cholernych trawnikach. Byłem jedynym, który biegał z czarnymi woreczkami w dłoni i sprzątał kupy po pupilu, na każdym spacerze. Aaa i jeszcze jedna miła Pani z klatki 14b. Ona też sprzątała. Ale inni mieli w dupie.

- Jeszcze raz przyłapię panią, że nie sprząta pani kup po swoim psie, to zadzwonię po Straż Miejską.
- pie*dol się.
Normalnie powinna dostać w ryj, ale że akurat pie*dolić się lubię….

Szybko jednak się zreflektowałem, ścierając sobie z ust ten rozmarzony uśmiech. To była kolejna, jak zwykle nieudana, lecz tym razem ostatnia próba edukowania bydła. Postanowiłem od tej chwili czynić zło. Zniżyć się do ich poziomu i odpłacać pięknym za nadobne. Jak Kuba Bogu tak Bóg Fidelowi. I ch*j.

Potrzebny był mi pies, a ten akurat zniknął z mojego życia wraz ze swoim właścicielem. Jak zawsze musiałem więc liczyć wyłącznie na siebie. Wymyśliłem, że będę srał na trawniki sam. I tak…
za pierwszym razem nie zdążyłem dobiec do trawnika po wypiciu kefiru,
za drugim razem zdrętwiały mi nogi,
za trzecim razem na chodniku stała jakaś młoda, zakochana para, a że ja jestem wstydliwy…..
A za czwartym razem to się okazało, że trawnika nie ma, bo go rozkopali ci od sieci ciepłowniczej.

Cały świat przeciwko mnie. Nie dane mi więc będzie zniżyć się do poziomu bydła. Zostanę już tu, gdzie jestem, choć czasem wcale mi z tym dobrze nie jest.

Fot. Internet